Hoi! Nicole hier :)
Na jaren sukkelen met mijn mentale gezondheid, gaf ik het bijna op. Een vriendin van me attendeerde mij op NEI-therapie en ik dacht: 'oké, dit is het allerlaatste dat ik nog probeer en anders accepteer ik mijn depressieve/burn-out klachten gewoon, ik moet er maar mee leren leven'. Wát een geluk dat ik bij een fijne psycholoog terecht kon die zonder te oordelen en zonder poespas inzichten en verlichting kon bieden d.m.v. de NEI-methode.
Eind 2023 betrapte ik mezelf op hoe ver NEI mij eigenlijk heeft gebracht en dat ik iedereen adviseerde om ook naar 'iemand met een biotensor' te gaan'. Na de zoveelste keer had ik mijn eureka moment; waarom ga ik dit niet zelf doen?!
Het is inmiddels echt mijn missie geworden om iedereen die dit graag wil en zich geroepen voelt, verder te helpen naar een leven dat makkelijker, luchtiger en liefdevoller mag. Zonder aangeleerde, nieuwe maniertjes. Gewoon puur en echt. Dit gun ik iedereen!
Waar de zoektocht naar mezelf begon
Rond mijn 15e/16e stond ik vaak op met een knoop in mijn maag, had geen zin om aan de dag te beginnen en was op het einde van de dag blij als deze weer voorbij was. In die periode heb ik geprobeerd hier zo min mogelijk van te laten merken aan mijn omgeving. Ik lachte alles weg en deed er alles aan om maar niet te hoeven voelen. De tijd leerde me echter dat het dragen van een masker zwaar kon zijn.
Véél zwaarder dan erkennen wat er daadwerkelijk speelde.
Ik regelde een afspraak met een psycholoog, want ik vond dat ik er over moest praten. Een aantal jaren heb ik op die manier wat aangemodderd, maar het voelde alsof ik de cirkel niet kon doorbreken. Om die reden ging ik op zoek naar verschillende vormen in de alternatieve zorg. Ik heb hierdoor mooie mensen mogen ontmoeten die mij de eerste stappen hebben laten zien naar een vrijer leven.
Vaak heb ik gedacht dat een paar consulten bij een psycholoog voldoende waren om klachtenvrij door het leven te kunnen gaan - ben ik daar toch even van terug gekomen. Ik heb mezelf ontzettend vaak voor het hoofd gestoten en gedacht dat het wel 'even' werd opgelost en dan ook het liefst door de ander. De tijd leerde me dat ik all-in moest gaan en dat ik niet zomaar van mijn klachten af kon komen. Dit zat zo diep geworteld, dat het laagje voor laagje afgepeld mocht gaan worden. Máár, wel met de intentie om zélf de verandering te willen maken. Zonder nieuwe aangeleerde manieren om er maar mee om te leren gaan, door de diepte heen die ik voelde.
Er is een moment geweest waarop ik heb gedacht: 'laat maar, ik ben zo en ik moet er mee leren leven. Ik accepteer mijn negatieve blik op de wereld en dit leven'. Totdat een vriendin mij attendeerde op een psycholoog die met de NEI-methode werkte. Na wat zoekwerk sprak mij deze vorm al vrij snel aan.
Mijn eerste ervaring met NEI
Ik weet nog dat mijn NEI-therapeut vroeg hoeveel procent verbetering ik na een traject wilde merken. Zelf had ik nou niet direct het idee dat het mij op kort termijn zoveel verlichting ging bieden, dus ik hield het bescheiden en benoemde dat ik met 10% al tevreden zou zijn. Dit zou namelijk het scherpe randje van mijn emoties af halen en daar had ik behoefte aan.
De eerste sessies zijn we er dan ook vrij blanco ingegaan. Ik wist niet eens waar we moesten beginnen, dus lieten we ons door de biotensor leiden. Eerlijk; zelf was ik in het begin ook een tikkeltje sceptisch, want hoe kan zo'n 'stok' mij nu helpen? Toch kon ik het loslaten en ervaren wat dit voor mij zou doen.
Wat daarna gebeurde, had ik nooit durven dromen
De allereerste keer dat ik opmerkte dat er iets was veranderd na een NEI-sessie, was toen ik me op het werk voor het eerst niet 'dom' voelde naast mijn leidinggevende. Dit was namelijk iets dat zo vast zat in mijn systeem, dat ik zelfs fouten maakte wanneer er ook maar iemand in mijn buurt kwam - zonder dat diegene überhaupt iets zei.
Dit was ook tijdens een consult naar voren gekomen; dat ik me klein voelde bij mensen die 'boven' me stonden. Gelukkig kon ik dit nu loslaten.
Ik begon er op te vertrouwen dat het traject precies was wat mijn onderbewustzijn nodig had en ik had oprecht nooit gedacht dat het me zoveel zou brengen.
Jaren daarvoor had ik namelijk geen doel, wist ik niet waar ik het allemaal voor deed en zag ik de toekomst somber in. Omringt door verschillende angsten sleepte ik me door de dagen heen. Betekende dit dat ik nooit lol had? Nee joh, natuurlijk had ik ook lol! Maar daar tegenover stond vaak wel een donkere, lege plek in mij die ik nooit helemaal kon plaatsen en die ik ook liever niet liet zien.
Door NEI vielen mij verschillende patronen op, waarvan ik wist dat ik ze mocht doorbreken om meer rust te gaan ervaren. Beetje bij beetje begon ik op mijn gevoel te vertrouwen en leerde ik steeds meer naar mijn intuïtie te luisteren. Steeds vaker durfde ik te bedenken wat goed voor mij zou zijn in plaats van me bezig te houden met wat een ander daarvan zou vinden.
Het moment dat ik koos om de opleiding tot NEI & Energetisch Therapeut te gaan volgen
Eind 2023 betrapte ik mezelf op hoe ver NEI mij eigenlijk heeft gebracht en dat ik iedereen adviseerde om ook naar 'iemand met een biotensor' te gaan. Na de zoveelste keer had ik mijn eureka moment; waarom ga ik dit niet zelf doen?!
Ik kan wel zeggen dat ik nog net geen NEI 'adem', haha. Bij veel gesprekken zit ik al vaak te bedenken hoe NEI iemand verder kan helpen of ondersteunen. Het is zó'n interessant en uitgebreid iets, dat ik er wel uren over zou kunnen praten.
Door NEI heb ik leren relativeren. Af en toe heb ik nog mijn valkuilen, maar ik zie ze nu eerder als leermomenten dan faalmomenten. Het leven is één grote leerschool en je mind heeft zó ontzettend veel invloed op hoe jij door het leven gaat. Met ondersteuning van NEI kunnen de zware dagen steeds een beetje lichter aanvoelen. En dit alles zónder urenlange praatsessies en zónder zwaarte - iets wat mij meteen aansprak toen ik zelf kennis maakte met NEI.
Het is inmiddels mijn missie geworden om zoveel mogelijk mensen te ondersteunen bij de zoektocht naar zichzelf. Het kan een ontzettend mooi proces zijn, waarbij het af en toe wat onwennig en oncomfortabel kan voelen. Maar het kan je zóveel opleveren. Een stukje helderheid, rust, balans, zelfvertrouwen.
Door NEI ben ik er achter gekomen dat sommige emoties niet bij mij horen maar van bijvoorbeeld een vorige generatie of vorig leven. Het mooie hiervan is dat wanneer ik dit opruim, de generaties die na mij volgen deze emoties niet óók hoeven over te nemen.
Leer mij ietsiepietsie beter kennen door deze kleine weetjes :)
Nicole - van 1995 - half Tsjechisch - samenwonend met mijn vriend Rewie en onze twee kattenkinders Joey en Frits in het mooie, zonnige zuiden nabij Roermond - dierenliefhebber - ik praat tegen dieren alsof het kinderen zijn - geïnteresseerd in spiritualiteit - ik houd van flauwe (soms ook harde - sorry) humor - muziekliefhebber; bijna alle stijlen, en ja ook hardrock/metal/hardcore - af en toe een feestje of festival is top, maar voornamelijk ben ik een professionele huismus - gevoelsmens - onder druk een tikkeltje chaotisch - dagdromer - snel afgeleid - gefascineerd door de mooi gekleurde lucht, de wolken, zonsondergang, maan, sterren; prachtig! - empathisch - soms koppig (lees: sterrenbeeld Stier) - kat uit de boomkijker, maar wanneer je me eenmaal kent kan ik ook m'n gekke kant laten zien - overthinker (wel al stúkken minder!) - sinds een paar jaar boekenwurm (vooral over mindset) - chocolade, sushi en de Mc'Donalds sla ik nooit af - al het eten met een rare structuur wél (champignons, ananas, etenswaren waar veel vetstukken aan hangen, brrr) - wanneer niemand het ziet zing en dans ik soms door de kamer heen, vooral tijdens het poetsen - onopgeruimde plekken in huis maken me onrustig - kerstmis lover - kaarsjes, dekentjes, lampjes vind ik gezellig.